Είναι και οι άλλες δασκάλες......

12:12 π.μ.
Στο τέλος της σχολικής αυτής χρόνιας διάβασα κείμενα παιδιών για την εκάστοτε δασκάλα τους, γεμάτα με αγάπη!  Συγκινήθηκα, θυμήθηκα, άλλα και συνειδητοποίησα ότι ο γιος μου αν και δεν πάει ακόμα παιδικό σταθμό, ούτε νήπιο, έχει «δασκάλα» και όχι μια άλλα δυο!
Άλλα πρέπει να γυρίσω για λίγο τον χρόνο πίσω προτού μιλήσω για αυτές τις «δασκάλες»...
Όταν ο γιος μου έκλεισε τα δυο του χρόνια, η ομιλία του ήταν στο στάδιο των δέκα λέξεων.  Ναι δεν λέω ανησυχούσα, ψαχνόμουν, ρωτούσα.  Οι περισσότεροι μου έλεγαν μην ανησυχείς θα μιλήσει......και μου φέρνανε παραδείγματα άλλων παιδιών, όμως τα παιδιά δεν είναι όλα ίδια για να τα συγκρίνουμε.
Δεν λέω έτρεφα ελπίδες και περίμενα πως και πως να έρθει εκείνη η μέρα που θα τον ακούσω να μου λέει μαζεμένα αυτά που ως τότε δεν μπορούσε να πει.
Στην ηλικία των 2 και κάτι, επισκεφτήκαμε για πρώτη φορά ένα πρότυπο κέντρο ειδικών θεραπειών.  Εκεί λοιπόν μας περίμενε ο ειδικός που θα έκανε την αξιολόγηση!  Δεν το κρύβω φοβόμουν για αυτά που θα μπορούσε να πει, και πήγα με κάθε επιφύλαξη.  Μια ώρα μετά καθώς η αξιολόγηση είχε σχεδόν τελειώσει οι "οδηγίες" που πήραμε ήταν λίγες αλλά σαφείς και η διάγνωση μας έδωσε ελπίδες.
Έτσι λοιπόν φαινόταν να ‘ναι μια απλή καθυστέρηση λόγου.
Ο χρόνος κύλησε γρήγορα μα οι αλλαγές δεν ήρθαν..η ομιλία συνέχιζε να μας δείχνει την έντονη απουσία της! Τότε λοιπόν επισκεφτήκαμε στο Παίδων μια ομάδα ειδικών επιστημόνων!
Αγχωμένη πήγα μα έφυγα με τύψεις, ένοχες, απορίες για πράγματα που δεν μπορούσα να αποδεχτώ. Η διάγνωση και η περιγραφή που μας δώσανε  δεν αντιστοιχούσε στο δικό μου παιδί!
Δεν ένιωσα καλυμμένη , δεν ένιωσα ασφαλής.
Λίγες μέρες και εφόσον προσπαθούσαμε να χωνέψουμε τα νέα δεδομένα κάτι με έτρωγε......Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε και αλλού, και πήγαμε όχι σε έναν ούτε σε δυο αλλά σε τρεις επιστημονικούς υπεύθυνους σε τρία αντίστοιχα ειδικά κέντρα παρέμβασης, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Φυσικά κάτι ξεκάθαρο δεν ακούσαμε πάρα μονό να ξεκινήσουμε λογοθεραπεία!
Ένιωθα πως κουράζω και ταλαιπωρώ το παιδί.  Δεν ήθελα με τίποτα να του δώσω να καταλάβει πως κάτι έχει. Το ότι δεν μιλούσε δεν σήμαινε πως δεν καταλαβαίνει κιόλας.  Προσπαθήσαμε  να φανεί όσο πιο "παιχνίδι" γινόταν!
Ο τρίτος επιστημονικός υπεύθυνος  μας είχε ήδη γνωρίσει....ήταν άλλωστε το πρώτο  κέντρο ειδικών θεραπειών που επισκεφτήκαμε και μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι από την επαγγελματικότητα,  την ξεκάθαρη διάγνωση και έτσι λοιπόν για να κλείσω τον κύκλο της ταλαιπωρίας, της άγνοιας και της ανασφάλειας που ένιωθα, βρεθήκαμε και πάλι στο γραφείο του...
Τα λόγια του ήταν τα εξής: «Το παιδί έχει μια απλή καθυστέρηση λόγου και οποιαδήποτε άλλη διάγνωση και εφαρμογή ανάλογης θεραπείας δεν μπορεί να γίνει εδώ. Μονό κακό θα του κάνει, αν θέλετε μπαίνω και σε ιατρική κόντρα με την αναπτυξιόλογο. Μια ώρα λογοθεραπεία και μια ώρα εργοθεραπεία για την ένταση που του προκαλεί η έλλειψη επικοινωνίας". Άφησε κάτω το στυλό του και μας κοίταξε.....
Εμπιστευτήκαμε το παιδί μας σε αυτό το κέντρο όχι γιατί ήταν ο μόνος που μας έβγαλε την πιο απλή διάγνωση , αλλά επειδή ήταν ο μόνος που κοίταξε ουσιαστικά το πρόβλημα, έψαξε την αιτία συνδυάζοντας το με την προσωπικότητα του παιδιού!  Και δεν έπεσε έξω όλα έγιναν όπως μας τα πε!  Και έτσι ξεκινήσαμε.....
Κάποιες στιγμές η ωριμότητα ενός παιδιού εντυπωσιάζει.....στην πρώτη μας επαφή με την «δασκάλα» πριν καν του πω το όνομα της , ο μικρός σηκώθηκε την πήρε από το χέρι και της είπε «πάμε» λες και ήξερε πόσο καλό θα του κάνει.

Έξι μήνες μετά την έναρξη της δικής του «σχολικής χρονιάς».
Η κυρία Γεωργία επί του λόγου.
Η αξία της είναι ότι σήμερα ακούω τον γιο μου να φτιάχνει ολοκληρωμένες προτάσεις, να μην χορταίνω να ακούω την μοναδική αυτή φωνή από το πρωί ως το βράδυ.  Είναι εκείνη που ευθύνεται για το γεγονός ότι ο γιος μου κάθεται μονός στο δωμάτιο με το τετράδιο του και διαβάζει.....και όταν τον ρωτάω «τι κάνεις»  μου λέει "διαβάζω μαμά θα ρωτήσει  η δα(σ)κάλα μου διάβασες? Ναι θα πω μαμά!!!
Είναι η «δασκάλα» που παινεύει περισσότερο το παιδί για την πρόοδο του πάρα την δική της δουλειά που είναι πολύ σημαντική!

Η κυρία Κική επί του έργου.
Είναι η αγαπημένη του «δασκάλα»!  Ίσως και να την συμπαθεί για άλλους λόγους γιατί δεν εξηγείται κάθε φορά να με ρωτάει «Σήμερα ποια έχω μαμά;»  και στην απάντηση «την κυρία Κική» να τρέχει να βάλει το καπέλο του και τα κόκκινα all star...και γω να τον ψάχνω και να τον βρίσκω πάντα μπροστά από τον καθρέφτη να καμαρώνει για το μπόι του.
Είναι εκείνη η «δασκάλα» που τον έμαθε να συγκεντρώνεται, να ανεβάζει το επίπεδο δυσκολίας ίσως μονό και μονό για να κερδίσει ακόμα ένα μπράβο από τα πολλά που ακούει!  Είναι η «δασκάλα» που όταν τον παίρνει για μάθημα νιώθω χαρούμενη που η πρώτη του «δασκάλα» στα μάτια του παιδιού μου είναι εκείνη!
Δεν θέλω να αδικήσω καμία και οι δυο είστε υπέροχες!! Κάθε μια δουλεύει σκληρά για να φέρει εις πέρας το δύσκολο έργο της. Κάθε μια έχει δώσει στο παιδί μου και κάτι μοναδικό, έχει καταφέρει με τον δικό της τρόπο να κάνει το μικρό μου αγρίμι να μιλάει και να φτιάχνει απίστευτα πράγματα!
Ναι η ειδικότητα σας δεν είναι αυτή που γνωρίζω ακριβώς, όμως για το παιδί μου είστε οι δασκάλες του!  Μιλάει και για τις δυο σας και προσπαθεί να γίνει καλύτερος!
Δεν ξέρω πόσο ακόμα θα συνεχίσετε τα μαθήματα, αν και χάρη σε εσάς και στην πρόοδο που έχει κάνει το παιδί,  πιστεύω πως δεν θα κρατήσουν και πολύ.
Όμως είμαι σίγουρη ότι ο γιος μου θα σας θυμάται με πολλή αγάπη και ενθουσιασμό!  Άρα αυτό σημαίνει πως έχετε κάνει πολύ καλά την δουλειά σας!
Και ως μαμά του, σας οφείλω ένα ευχαριστώ για όλα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.